Yanımda olmasan bile
varlığını hissetmesem
duymasam bile sesini
sen başkasının gölgesi olsan da
seninle yasamayı bilmesem de
görmesem yüzünü gittiğini anlamasam
dönmeyeceğini bile bile
sensizliğin matemini tutsam da
nerde olduğunu bilmesem de
AYNI GÖKYÜZÜNÜ PAYLAŞIYORUZ...
gecenin sessiz matemini tutsam da
bulutlar ağlasa da
kendimi yersiz esen rüzgarlarda bulsam da
penceremdeki yağmur tanelerini bilmesem de
kollarında ölmeyi beceremesem de
seni kimseyle paylaşamasam da
bunu anlamak acı gerçek oldu
nerden bilebilirdim bana göz süzeceğini
ellerin olup gideceğini
gözlerine bile dokunamazken
yalan yanlış sözlerine göz yumdum
seni ben gizledikçe ortaya nedensiz
senin verebileceğin cevaplar çıkıyordu
uzaklarda doğan
ama beni bir türlü ısıtamayan güneşimdin
belki yıldızlardan bile uzaktaydın
ben sensiz değil sen bensiz oldun simdi
dudaklarımda esirdin sözlerimde ise bilmece
sen miydin her zaman baki kalan
ayrılıklar mıydı bizi birbirimize bağlayan
hasretler mi iz bırakan
yanımda olmasan bile
varlığını hissetmesem
sesini duymasam bile
ve sen başkasının gölgesi olsan da
BİZ AYNI GÖKYÜZÜNÜ PAYLAŞIYORUZ...