Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir gemi görürüm dalgalar arasında
Yardım edecek gibi uzanır kollarım
Çaresizlik içinde bulanır duygularım
Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir bahar görürüm tüm renkleriyle
Kendimi kuşların yerine koyarım
Özgürlüğün zevkini içimde duyarım
Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir güneş görürüm gecenin kovduğu
Güneş bir daha dönmeyecek sanırım
Onu kovan kara geceyi kıskanırım
Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir gökyüzü görürüm masmavi sonsuz
Yerde büyülenmiş gibi bakakalırım
Koyu maviliği gözlerime alırım
Ne zaman baksam penceremden dışarı
İnsanlar görürüm gülen, konuşan
Tutup sevecek gibi uzanır kollarım
Çaresizlik içinde bulanır duygularım